Εξερευνώντας τον Λαβύρινθο: Προς τα Μέσα και Προς τα Έξω

Το σώμα και η κίνησή του.
Το σώμα είναι η υλική παρουσία του Εαυτού μας και βρίσκεται σε διαρκή εσωτερική και εξωτερική κίνηση. Στη ζωή μας η κίνησή μας διαμορφώνεται απο περιβαλλοντικούς, κοινωνικούς, συναισθηματικούς παράγοντες κα. Εμείς, επίσης, εστιάζουμε την προσοχή μας σε συγκεκριμένες κινητικές δυνατότητες ενώ παραμερίζουμε άλλες. Συχνά σταματούμε να δοκιμάζουμε και να πειραματιζόμαστε. Έτσι έχει δομηθεί ένας τρόπος με τον οποίο εκφραζόμαστε, συνδεόμαστε με το περιβάλλον και τους άλλους αλλά και με τον ίδιο μας τον εαυτό.

Ο Λαβύρινθος.
Ο Λαβύρινθος είναι ένας τόπος και ένα σύμβολο. Στο εργαστήριο θα τον εξερευνήσουμε μέσα απο το κινούμενο σώμα μας. Θα μας υποστηρίξει ως ένα ασφαλές δοχείο που προάγει την ενδοσκόπηση και την αυτο-ανακάλυψη. Θα τον χρησιμοποιήσουμε ως μεταφορά για το ταξίδι της ζωής και της μεταμόρφωσης.

Σε ένα περιβάλλον ελευθερίας, αποδοχής, σεβασμού και δημιουργικότητας θα δώσουμε την ευκαιρία στο σώμα μας να γίνει ένας πιο ελεύθερος αγωγός με τον εαυτό και τον κόσμο. Θα εστιάσουμε στη βιωματική εξερεύνηση πτυχών του εαυτού και των σχέσεων, στην ενεργή φυσική παρουσία και τις βαθιές συνδέσεις με το σώμα μας, στην αναγνώριση και διάνθιση της σχέσης με τον εαυτό και τους άλλους, στην υποστήριξη της αλληλεπίδρασης και στην ανάπτυξη της ενσυναίσθησης.

Ο τρόπος δουλειάς στηρίζεται στη Χοροθεραπεία (Laban Movement Analysis (LMA), αυθεντικής κίνησης, χρήσης συμβολισμού, αυτοσχεδιασμού, σωματικής επίγνωσης κ.α) μέσα στο πλαίσιο της Παρεμβαίνουσας μη-Κατευθυντικής Εμψύχωσης και Ψυχοθεραπείας (NDI). Η προσέγγιση είναι συνεπής και συστηματική ως προς τη δημιουργία συνθηκών ανθρώπινης σχέσης, θετικής επικοινωνίας, κλίματος αποδοχής, εμπιστοσύνης και συνεργασίας επιδιώκοντας συνεχώς την ανάδυση, έκφραση και υλοποίηση των υπαρχόντων επιθυμιών των συμμετεχόντων. Η εστίαση θα είναι πάνω στη διαδικασία της προώθησης της προσωπικής ευημερίας και της ενθάρρυνσης για μάθηση και προσωπική ανάπτυξη.

Το εργαστήριο απευθύνεται σε ανθρώπους που εμπλέκονται σε χώρους ψυχικής και σωματικής υγείας, τέχνης, εκπαίδευσης, φοιτητές και σε όσους ενδιαφέρονται να εμπλουτίσουν τον τρόπο που ζουν και κινούνται σε αυτόν τον κόσμο.

Δεν χρειάζεται προηγούμενη εμπειρία χορού ή ομάδας ψυχοθεραπείας.

Προτείνεται οι συμμετέχοντες να φοράνε άνετα ρούχα και να μπορούν να κινηθούν χωρίς παπούτσια.

– – – – –

The Labyrinth Research Project
Το εργαστήριο είναι κομμάτι του Ερευνητικής Εργασίας για τον Λαβύρινθο το οποίο έχει ξεκινήσει από το 2014 εξερευνώντας τον Λαβύρινθο ως αρχέτυπο, εργαλείο θεραπευτικής δουλειάς και αφορμής νοήματος αρχικά σε ομάδες προσωπικής ανάπτυξης. Το 2015-2016 ξεκινά μια δημιουργική συνεργασία με τη Μαρία Λάππα (εκπαιδεύτρια σωματικού θεάτρου, ηθοποιός και performer) όπου τον Οκτώβρη του 2016 πραγματοποιείται μια site specific perfomance “SOLE” στο φεστιβάλ Kapani Project στη Θεσσαλονίκη. Τον Ιούλιο του 2016 ο Λαβύρινθος ανοίγει στο Κέντρο Ολιστικής Εκπαίδευσης Πηλίου, Το Σπίτι των Κενταύρων, για τους ανθρώπους της κοινότητας αυτής σε συνεργασία με τη Νιόβη Σταυροπούλου (φωτογράφο και εικαστική θεραπεύτρια). Το 2016-2017 συνεχίζει η έρευνα κυρίως μέσα από την εμπειρία της ομάδας του εργαστηρίου Χοροθεραπείας με άξονα τον Λαβύρινθο στο Αβγό του Μουσικού Χωριού στη Θεσσαλονίκη. Η έρευνα συνεχίζεται μέσα στα πλαίσια προσωπικών θεραπευτικών συναντήσεων. Το 2019-2020 το εργαστήριο Χοροθεραπείας στο Σώχωρο θα χρησιμοποιήσει τον Λαβύρινθο ως σημείο αναφοράς, μεταφοράς και έμπνευσης.

Λίγα λόγια για τις Μεθόδους που υποστηρίζουν το εργαστήριο:

Η Χοροθεραπεία βασίζεται στην αρχή ότι το σώμα και το μυαλό είναι αδιαχώριστα, και ότι η κίνηση και το συναίσθημα έχουν άρρηκτη και άμεση σχέση μεταξύ τους. Ο τρόπος που κινούμαστε αντικατοπτρίζει τι αισθανόμαστε, πώς σκεφτόμαστε και πώς έχουμε μάθει να σχετιζόμαστε. Μια αλλαγή στον τρόπο που κινούμαστε μπορεί να επηρεάσει το συναίσθημα και τη σκέψη, όπως μπορεί να συμβεί και το αντίστροφο.

Σύμφωνα με την Αμερικάνικη Ένωση Χοροθεραπείας, ο επίσημος ορισμός της Χοροθεραπείας είναι «η ψυχοθεραπευτική χρήση της κίνησης και του χορού, μέσα από την οποία το άτομο εμπλέκεται δημιουργικά σε μια διαδικασία που προωθεί τη συναισθηματική, γνωστική και κοινωνική του ολοκλήρωση». Απαραίτητη προϋπόθεση και αφετηρία της παραπάνω διαδικασίας είναι η δημιουργία μιας υποστηρικτικής σχέσης ανάμεσα στον θεραπευτή και τον άμεσα ενδιαφερόμενο.

Μαζί, πελάτης και θεραπευτής, επικεντρώνονται και δουλεύουν με τις αισθητικές, κιναισθητικές, κινητικές εκφράσεις και διαντιδράσεις καθώς και με τα θέματα που αναδύονται κατά τη θεραπευτική διαδικασία.

Η κίνηση είναι για τον θεραπευτή το μέσο με το οποίο έρχεται σε επαφή, κατανοεί και παρεμβαίνει σύμφωνα με τις ανάγκες και ιδιαιτερότητες του ατόμου ή της ομάδας. Η λεκτική επικοινωνία και αναστοχασμός αποτελούν σημαντικό κομμάτι της συνάντησης, ωστόσο η απουσία τους δεν παρεμποδίζει -αντίθετα μπορεί να ενισχύει- την θεραπευτική πρακτική για ανθρώπους που αδυνατούν ή δυσκολεύονται να εκφραστούν λεκτικά.

Το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς των χοροθεραπευτών λαμβάνει χώρα σε δομές ψυχικής υγείας και ειδικής εκπαίδευσης. Παράλληλα, η πρακτική παρέμβασή τους απευθύνεται και σε ανθρώπους που βιώνουν συναισθηματικές δυσκολίες, που έχουν βιώσει τραύμα, που αντιμετωπίζουν διατροφικές διαταραχές κ.α.

Έρευνες σχετικά με τα αποτελέσματα της παρέμβασης της Ψυχοθεραπείας μέσω Κίνησης και Χορού αναφέρουν ανάπτυξη της αυτογνωσίας και της αυτοεκτίμησης, κατανόηση της σύνδεσης της γνωστικής, συναισθηματικής και σωματικής εμπειρίας, ανάπτυξη της δημιουργικότητας, της έκφρασης κ.α.

Κύριος στόχος της Ψυχοθεραπείας μέσω Κίνησης και Χορού είναι να υποστηρίξει άτομο και ομάδα, ενήλικες και παιδιά, να έρθουν σε επαφή ή να ξαναβρούν την αίσθηση της ολότητας.

Η Παρεμβαίνουσα Μη-Κατευθυντική Προσέγγιση Εμψύχωσης και Ψυχοθεραπείας στοχεύει στην κατανόηση της ανθρώπινης ύπαρξης και στην προσωπική ανάπτυξη σε ψυχολογικό, θεσμικό και κοινωνικό επίπεδο.

Ο Μichel Lobrot, γάλλος καθηγητής και εμπνευστής της παιδαγωγικής/ψυχοθεραπευτικής προσέγγισης βασίζει τη θεωρία της παρεμβαίνουσας μη κατευθυντικής μεθόδου σε διεργασίες ζωής, αγωγής και εκπαίδευσης, όσο και σε διεργασίες αντιμετώπισης δυσκολιών και ψυχοθεραπείας. Αφορά στην εφαρμογή μιας στάση ζωής που βασίζεται στο σεβασμό της αυτονομίας και της ελευθερίας του εαυτού και του άλλου, αποδεχόμενοι πλήρως την διαφορετικότητα.

Η διαδικασία στοχεύει στην αυτογνωσία, την ψυχική υγεία και την ανάπτυξη πιο ικανοποιητικών ανθρωπίνων σχέσεων μέσα από βιωματικές ασκήσεις και δραστηριότητες. Οι συναντήσεις επικεντρώνονται και αναπτύσσονται γύρω από τις επιθυμίες των μελών της ομάδας και της υλοποίησής τους.

Τα βασικά χαρακτηριστικά της παρεμβαίνουσας μη-κατευθυντικής μεθόδου:
• Εμπειρική: επιδιώκει τη μάθηση και την ανάπτυξη μέσα από τη βιωματική και συγκινησιακή εμπειρία
• Επικεντρωμένη στην επιθυμία: έχει σαν σημείο εκκίνησης και οδηγό την επιθυμία των ατόμων και της ομάδας
• Μη κατευθυντική: ακολουθεί τις αρχές της μη κατευθυντικότητας, ως προς τη στάση του εμψυχωτή και ως προς την κατεύθυνση και τους στόχους της ομάδας
• Παρεμβατική: προτείνει τρόπους και συνοδεύει τα άτομα στη διερεύνηση και υλοποίηση των επιθυμιών τους.

Ενδεικτικά, στις συναντήσεις μπορεί να αναδυθούν θέματα που αφορούν στην εμπιστοσύνη, στη συνεργασία, στην αυτοεκτίμηση, στην αυτοπεποίθηση, στο να μάθω να ακούω, στο δέσιμο της ομάδας, στην εξερεύνηση των ανθρώπινων-προσωπικών δυνατοτήτων, στην έκφραση, στη δημιουργικότητα και στη δυνατότητα επιλογής.